Manifest van Niek Nagengast
Het roer is om sinds ik de wellevende anarchist in mij heb ontdekt. Het zat er aan te komen: kennelijk heb je als kunstenaar een voortraject nodig om tot een volgend bewustzijn te komen. Heftig, treffend en onverbloemd zal ik werken voortaan met als doel aanzet te geven tot nieuwe wegen, die leiden tot bewust maken van waartoe we op deze wereld zijn.
Mijn hand en brein biedt geen ruimte voor schrale landschapjes of ondoordachte abstracte schilderspinsels, waarbij het effect van kleur of kekke vormen de kijker warm moet maken; fakewerk of nutteloos gesjacher met inhoud en materie.
Veeleer is het van belang te doen waar kunst toe doet: inhaken op zijn dienende (én leidende) rol voor de maatschappij; zonder concessies, maar (zo nodig) rauw erbovenop.nDaarbij mag vormgeving ondergeschikt zijn aan inhoud.
Ik denk aan Picasso’s Guernica of aan Pop art kunstenaars; zij waarschuwden in hun werk tegen wanverschijnselen in de maatschappij. Te snel zijn die richtingen vergeten en ingebed als op zich staande fenomenen, terwijl ze nog steeds en meer dan ooit relevant zijn. De waarde van de inhoud moet wijzen in de richting van engagement, van wat er in de wereld aan de hand is. Zulk werk kan de beschouwer van mij verwachten.
Het slechtste schilderij ooit: Malta, the red tower
Het werk van Niek Nagengast is te zien tijdens de duo-expositie