Lei Hannen ontdekte de puurheid van het pottenbakkersbestaan. Dat maakte hij zich meester. Hij bezocht internationale leermeesters met al de verscheidenheid die zo kenmerkend is voor keramiek. Duizenden uren gleed vormeloze kleimassa door zijn handen tot herkenbare objecten. Die gaandeweg in een eigen vormtaal transformeerden. Zowel abstract als figuratief of verhalend. Tegelijkertijd ontwikkelde hij, gesteund door zijn chemische kennis uit het verleden, een omvangrijk glazurenpallet.
Langzaam sluipt het paard en de stier in zijn werk. Het zijn krachtige elegante en dynamische objecten. Luchtig zwevend boven een voetstuk, een podium dat hij vooral overdrachtelijk belangrijk vindt vanwege de lage status van keramiek als kunstvorm. Om zijn sculpturen minder fragile te maken is hij ook gaan werken met staal en brons. Deze metalen hebben gemeen met keramiek dat ze uitermate geschikt zijn tot het ontwerpen van ‘lichte’ werkstukken. Uitermate geschikt voor kunst in de openbare ruimte. Waarvan hij een aantal mocht realiseren. Zoals ‘Homo Ludens’ op vleugels der vrijheid, het Molukkers Monument en een portret van Edith Stein. In 2017 ontving hij de cultuurprijs van de Gemeente Echt-Susteren. Van zijn hand verschenen twee boeken: Gaande en Gaande Weg.
Werk te zien tijdens de expositie ‘Triple Art 2023’